در بیشتر طول تاریخ بشر، تولید ثروت به معنای ساختن یک خزانه – ابتدا فیزیکی و سپس دیجیتال – و پر کردن آن با دارایی‌هایی بوده است که با گذشت زمان ارزششان افزایش می‌یابد. اگرچه این تعریف هنوز اهمیت دارد، اما به سرعت جای خود را به استراتژی‌های پویاتری می‌دهد که به جای بی‌تحرکی، اقدام و فعالیت را پاداش می‌دهند.
این موضوع به ویژه در حوزه رمز ارز صادق است؛ جایی که در یک دهه و نیم نخست، انباشت بیتکوین و عدم انجام هیچ کاری سودآور بود. اما اکنون که مرحله کشف قیمت رمز ارزها به پایان رسیده و رشد صعودی شدید فروکش کرده است، دارندگان هوشمند دارایی‌های خود را از حالت ذخیره‌سازی سرد خارج کرده و آن‌ها را به کار می‌گیرند. در بازارهای امروزی، برتری واقعی دیگر در میزان دارایی نیست، بلکه در نحوه مدیریت هوشمندانه آن است.
به جای انتظار برای موج صعودی بعدی یا تحمل نوسانات، سرمایه‌گذاران هوشمند سرمایه خود را مولد می‌کنند: به جای فروش رمز ارز، از آن وام می‌گیرند؛ در زمان نوسانات بازار به دارایی‌های باثبات چرخش می‌کنند؛ و وجوه بلااستفاده را در خزانه‌های توکنیزه‌شده و محصولات دارای بازده به کار می‌گیرند.
دلیل این کار آن است که می‌دانند ثروت ایستا به اقدامات دیگران – ورود پول جدید – وابسته است، اما ثروت پویا رشد مرکب دارد.
از سرمایه ایستا تا سرمایه پویا
زیرساخت‌هایی که از گذار رمز ارزهای ساده به دارایی‌های هوشمند و دارای بازده پشتیبانی می‌کنند، با سرعتی چشمگیر در حال پیشرفت هستند. توکنیزه‌سازی، دارایی‌های دیجیتال را به اجزای ماژولار و قابل استفاده در زنجیره تبدیل کرده است. تنها خزانه‌های توکنیزه‌شده آمریکا اکنون بیش از ۷ میلیارد دلار ارزش دارند و بازار گسترده‌تر دارایی‌های دنیای واقعی پس از سه برابر شدن در سه سال اخیر به ۲۴ میلیارد دلار رسیده است. تحلیل‌گران پتانسیل رشد ده‌ها تریلیون دلاری را در دهه آینده پیش‌بینی می‌کنند.
استیبل‌کوین‌ها نیز همین داستان سرمایه در حرکت را روایت می‌کنند. با ارزشی بیش از ۳۰۰ میلیارد دلار، آن‌ها تراکنش‌هایی بیش از پی‌پال و ویزا پردازش می‌کنند و حجم تسویه استیبل‌کوین‌ها در زنجیره به حدود ۴۰٪ از کل ارزش پردازش‌شده توسط شبکه ACH آمریکا نزدیک شده است. چیزی که به عنوان ابزاری خاص برای معامله‌گران آغاز شد، اکنون به لایه‌ای اصلی در پرداخت‌ها و انتقالات مالی جهانی تبدیل شده است. استیبل‌کوین‌ها صرفاً پلی به سوی رمز ارز نیستند؛ بلکه ریل‌هایی هستند که پول بر روی آن‌ها حرکت می‌کند.
بازده نیز نمونه دیگری است. در دنیایی که حساب‌های پس‌انداز سنتی حتی از تورم عقب می‌مانند، دارایی‌های دیجیتال فرصت‌هایی را فراهم می‌کنند که پیش از این وجود نداشت. از صندوق‌های توکنیزه‌شده تا بازارهای وام‌دهی، سرمایه‌گذاران می‌توانند بازدهی ۴ تا ۱۰ درصدی روی دارایی‌های باثبات کسب کنند. رشد دیفای تا نزدیک ۱۶۰ میلیارد دلار ارزش قفل‌شده، اثباتی است بر اینکه این سیستم‌ها از آزمایش‌های جسورانه به موتورهای مالی بالغ تبدیل شده‌اند. رها کردن دارایی‌ها به حال خود امروز معادل مالی نگه‌داشتن پول زیر تشک است.
بازارهای اعتباری نیز همین تحول را نشان می‌دهند. وام‌های مبتنی بر دارایی‌های دیجیتال امسال به ۴۴ میلیارد دلار رسید که تنها در یک فصل بیش از ۴۰ درصد رشد داشته است. برای سرمایه‌گذاران، این یعنی امکان آزادسازی سرمایه بدون از دست دادن فرصت رشد بلندمدت. این یک ارتقاء اساسی در نحوه کارکرد ثروت است – خطوط اعتباری با پشتوانه رمز ارز که به کاربران اجازه می‌دهد وام بگیرند و در عین حال از رشد دارایی خود بهره‌مند شوند.
تعریف دوباره ثروت در یک نسل
گذار از سرمایه‌گذاری ایستا به سرمایه‌گذاری پویا صرفاً یک تحول فناورانه نیست – بلکه یک تغییر نسلی است. بیش از نیمی از نسل زد هم‌اکنون رمز ارز دارند و برخلاف والدین و پدربزرگ و مادربزرگ‌هایشان، پرتفوی خود را به عنوان خزانه‌ای برای روز مبادا نمی‌بینند. آن را سرمایه در گردش می‌دانند، به طور منظم توازن‌بخشی می‌کنند، نیازهای کوتاه‌مدت را تأمین مالی می‌کنند و استراتژی‌های بازده را با اهداف شخصی تطبیق می‌دهند. ثروت یک موجود زنده است، نه یک صندوق امانات خاک‌خورده.
برندگان این فضا کسانی نخواهند بود که بیشترین مدت دارایی را نگه می‌دارند. بلکه سهم عمده پاداش‌ها نصیب کسانی می‌شود که دارایی‌های خود را هوشمندانه به کار می‌گیرند، نقدینگی را بر اساس شرایط بازار جابه‌جا و آزاد می‌کنند.
در حال حاضر، چنین سرمایه‌گذارانی هنوز در اقلیت هستند، چرا که ۶۰ درصد عرضه بیتکوین بیش از یک سال است که جابه‌جا نشده است. اما اگر روند فعلی سرمایه‌گذاری فعال ادامه یابد، نقطه عطف – زمانی که استراتژی‌های پویا غالب شوند – به سرعت نزدیک می‌شود. نشستن و دعا کردن برای رشد بازار رمز ارز دیگر کافی نیست. چند سال جلوتر، این کار به اندازه مای‌اسپیس قدیمی و منسوخ به نظر خواهد رسید.
آینده مالی نه با مانده‌های ایستا، بلکه با سرعت تطبیق سرمایه سنجیده خواهد شد. ثروت دیگر یک خزانه نیست. یک سیستم است. و برتری واقعی نه در میزان نگهداری، بلکه در هوشمندی به کارگیری دارایی‌هاست.
درباره نویسنده:
ایلیا کالچف، نویسنده خبرنامه اصلی بازارهای شرکت نکسو، هر هفته توسط میلیون‌ها نفر مطالعه می‌شود. او با تحلیل روندهای کلان، دارایی‌های دیجیتال و ژئوپلیتیک، بینش‌های شفاف و قابل اجرا ارائه می‌دهد. ایلیا از سال ۲۰۱۵ در حوزه رمز ارز فعال است و شهود معامله‌گری را با دقت تحلیلی روزنامه‌نگارانه ترکیب می‌کند. با باور به تاب‌آوری بیتکوین و نوآوری اتریوم، او با دیدگاه استراتژیست و ذهنیت آموزشی به فضای دارایی‌های دیجیتال می‌نگرد.
منبع: لینک خبر
