سیری در رمزارزها(کریپتوکارنسی),پول آینده

پول مانند ریاضیات است ، یک خلاقیت منحصر به فرد بشر. قبل از اینکه ایده پول ابداع شود مردم عادت داشتند کالا را مبادله کنند. به عبارت دیگر ، آنها بدون استفاده از پول (کالاها یا خدمات) را با کالاها یا خدمات دیگر مبادله می کردند. مشکل اصلی این روش این است که شما باید شخصی را پیدا کنید که کالا یا خدماتی را که می خواهید داشته باشید در اختیار داشته باشد و این شخص باید مایل باشد آن را با آنچه شما دارید مبادله کند.

برای غلبه بر این مسئله ، مردم با استفاده از واسطه هایی که دارای موجودی هستند که توسط همه پذیرفته می شود مانند فلزات و دیگر اقلام ، به ایده اولیه پول رسیدند. در طول سال ها ، پول به عنوان یک ایده توسعه یافته و اشکال مختلفی داشته است. و شکلی که در نتیجه انقلاب دیجیتال حاصل شد (همچنین به عنوان انقلاب صنعتی سوم نیز شناخته می شود) ارز دیجیتال است که به نوبه خود منجر به اختراع ارز رمزپایه شد.

“اکثریت قریب به اتفاق معاملات مالی ما این روزها شامل هیچگونه مبادله فیزیکی نیست بلکه به تبادل داده هایی می پردازد که نشانگر ثروت است.” – بارتون پولسون.

Cryptocurrency(کریپتوکارنسی)

Cryptocurrency یک ارز دیجیتال غیر متمرکز ، تغییر ناپذیر و شفاف است که از فناوری بلاکچین استفاده می کند و از رمزنگاری برای عملکرد استفاده می کند.

“انگار ما در اوایل انقلاب جدید در نحوه ایجاد ، ذخیره و استفاده از پول هستیم.” – Jonathan Reichental ، رهبر فناوری برنده چندین جایزه.

برای منطق گرفتن از تعریف فوق ، باید بفهمیم بلاکچین و رمزنگاری به چه معنی است.

بلاکچین (Blockchain Technology)

“بلاکچین قول می دهد که به اندازه اینترنت اساسی باشد
در شکل دادن به چگونگی انجام مشاغل آینده. ” – بررسی مدیریت MIT Sloan (سپتامبر 2018).

بلاکچین را می توان به عنوان یک ساختار داده ای که سوابق معاملاتی را در خود نگهداری می کند یا به عنوان زنجیره ای از سوابق ذخیره شده به صورت بلوک توصیف کرد.

به ساده ترین اصطلاح ، بلاکچین سیستمی برای ضبط اطلاعات است به گونه ای که تغییر ، هک یا تقلب در سیستم را دشوار یا غیرممکن می کند.

ویژگی های بلاکچین

چندین ویژگی وجود دارد که بلاکچین را منحصر به فرد و خاص می کند. 4 مورد اصلی عبارتند از:

تغییرناپذیری: هر گره در شبکه یک کپی از دفتر دیجیتال دارد. برای افزودن یک تراکنش ، هر گره باید اعتبار آن را بررسی کند. اگر اکثریت معتبر بدانند پس اضافه می شود. این امر شفافیت را تضمین می کند و آن را فاقد فساد می کند. سوابق معتبر برگشت پذیر نیستند و قابل تغییر نیستند.

عدم تمرکز: این شبکه غیرمتمرکز است ، به این معنی که هیچ مرجع حاکمیتی یا شخص واحدی را که از چارچوب مراقبت کند ، ندارد. در عوض ، گروهی از گره ها شبکه را غیرمتمرکز نگه می دارند.

امنیت: از آنجا که نیاز به یک مرجع مرکزی را برطرف می کند ، هیچ کس نمی تواند ویژگی های شبکه را به نفع خود تغییر دهد. همچنین ، از آنجا که همه سوابق به صورت جداگانه رمزگذاری شده اند ، این امر یک لایه امنیتی دیگر را تضمین می کند.

توزیع: همه شرکت کنندگان شبکه یک کپی از دفتر دارند و همه شبکه را حفظ می کنند. با این کار قدرت محاسباتی در تمام رایانه های شبکه توزیع می شود تا نتیجه بهتری حاصل شود.

رمزنگاری

در علم کامپیوتر ، رمزنگاری با فرایند تبدیل متن ساده معمولی به متن نامفهوم و بالعکس مرتبط است. این روشی برای ذخیره و انتقال داده ها در یک فرم خاص است به طوری که فقط کسانی که برای آنها در نظر گرفته شده است می توانند آن را بخوانند و پردازش کنند.

و هدف آن دستیابی به چهار هدف اصلی است:

محرمانه بودن: کسی غیر از افرادی که قرار است اطلاعات را درک نمی کنند.

یکپارچگی: اطلاعات را نمی توان به گونه ای تغییر داد که قابل ردیابی یا شناسایی نباشد.

عدم تکذیب: فرستنده نمی تواند قصد خود را در انتقال اطلاعات در مرحله بعد انکار کند

احراز هویت: فرستنده و گیرنده می توانند هویت یکدیگر و مبدا / مقصد اطلاعات را تأیید کنند.

روشهای رمزنگاری

در رمزنگاری ، کلید اطلاعاتی است که برای مخلوط کردن داده ها استفاده می شود تا تصادفی به نظر برسد. اغلب این یک تعداد یا رشته ای از اعداد و حروف بزرگ است.

رمزنگاری تک کلید: فرستنده و گیرنده هر دو یک کلید را به اشتراک می گذارند. هم برای رمزگذاری و هم برای رمزگشایی متن ساده استفاده می شود.

رمزنگاری کلید عمومی: داده ها با استفاده از دو کلید مختلف رمزگذاری و رمزگشایی می شوند. یکی برای استفاده در دسترس همه و استفاده از آن برای رمزگذاری اطلاعات – که کلید عمومی نامیده می شود. جایی که دیگری کلید خصوصی (Private-Key) نامیده می شود و برای رمزگشایی داده های رمزگذاری شده توسط کلید عمومی استفاده می شود.

توابع Hash: در این الگوریتم از هیچ کلیدی استفاده نشده است. یک مقدار هش با طول ثابت متناسب با متن ساده محاسبه می شود که بازیابی محتوای متن ساده را غیر ممکن می کند. توابع هش همچنین توسط بسیاری از سیستم عامل ها برای رمزگذاری رمزهای عبور استفاده می شود.

منبع : Medium