Dapp ها یا برنامه های غیر متمرکز ، در واقع برنامه های غیر قابل توقف هستند ، که روی بلاکچین اتریوم کار می کنند و از قراردادهای هوشمند بهره می برند. تفاوت اصلی برنامه های معمولی این است که دپ ها کاملاً خودمختار هستند ، آنها نیازی به یک واسطه برای کار ندارند و اساساً از سانسور مصون هستند. به عبارت دیگر ، آنها ارتباط مستقیمی بین کاربر و یک سرویس برقرار می کنند.
از طریق آن ، کاربران می توانند اطلاعات و داده های مشترک خود را کاملاً کنترل کنند. DAO ها اساساً یک نژاد بسیار جاه طلب از برنامه های غیر متمرکز هستند. همانطور که در مقاله های قبلی در مورد اتریوم شرح داده شده است ، آنها در گروه ‘دیگری’ قرار می گیرند ، که شامل سیستم های رای گیری و حکمرانی است.
داستان DAO و Dapp
DAO نام یک DAO خاص است ، که توسط تیمی در slock startup آلمانی ساخته شده است. این استارت اپ متخصص در ‘قفل های هوشمند’ است که به مردم اجازه می دهد تا ملک خود را در نسخه غیر متمرکز Airbnb به اشتراک بگذارند. DAO در ماه مه سال ۲۰۱۶ ، هنگامی که از طریق فروش یک توکن روی ان سرمایه گذاری شد ، مستقر شد. به نوعی ، این پروژه موفق شد با داشتن بیش از ۱۵۰ میلیون دلار سرمایه گذاری موفق ترین کمپین تأمین مالی جمعیت در تاریخ شود.
کد DAO کامل نبود ، و از آنجا که متن باز بود و برای مشاهده برای همه در دسترس بود ، شخصی اشکالی برای سوء استفاده پیدا کرد. بنابراین ، در ۱۷ ژوئن ، یک هکر ناشناس یا گروهی از هکرها ، شروع به ریختن پول از DAO به ‘کودک DAO’ کردند ، که ساختار DAO را کپی کرد. قبل از متوقف کردن تخلیه بودجه ، هکر موفق به سرقت بیش از ۵۰ میلیون دلار اتر شد.علیرغم اینکه اشکالی در کد DAO برای سرقت وجوه مورد سوء استفاده قرار گرفت ، این هک به اعتبار اتریوم به عنوان یک بستر میزبانی و همچنین مفهوم DAO آسیب زد.
علاوه بر این ، باعث شد شبکه اتریوم به دو قسمت تقسیم شود. با این حال ، مهم است که بدانیم که با آزمایش مجدد کدها می توان از همه این موارد جلوگیری کرد. شاید ، این هک یک نقطه عطف مهم در تاریخ در حال توسعه DAO بود که نقاط ضعف بالقوه را نشان می داد و بدون شک چنین ضعف هایی توسط DAO های آینده مورد توجه قرار خواهد گرفت.
منبع : http://cointelegraph.com